Sık Kullanılan Portlar ve Üzerinde Çalışan Protokoller

Berat Furkan Yaztürk

FTP Protokolü (TCP/UDP - 20/21)

FTP (File Transfer Protocol - Dosya Transfer Protokolü): Bir ağ üzerinden bir bilgisayardan başka bir bilgisayara dosya transferi yapmak için kullanılan bir protokoldür. FTP, TCP / IP protokolü üzerinde çalışır ve sunucu-tabanlı bir yapıya sahiptir. FTP, dosya yükleme, indirme, silme, yeniden adlandırma, taşıma ve kopyalama işlemlerini gerçekleştirebilir. FTP, kullanıcılara birden fazla dosya ve klasör için erişim sağlayabilir ve dosya yönetimi ve izinleri kontrol etmek için yetkilendirme mekanizmaları sağlayabilir. FTP, dünya çapındaki internet bağlantılarında sıkça kullanılan bir protokoldür.

SSH Protokolü (TCP/UDP - 22)

SSH (Secure Shell - Güvenli Kabuk) Protokolü: Güvenli bir şekilde bir bilgisayardan diğerine bağlanmak için kullanılan bir ağ protokolüdür. SSH, TCP/IP üzerinde çalışır ve Türkçe “Güvenli Kabuk” anlamına gelir. Bu protokol, kullanıcılara uzak bir bilgisayara bağlanmak, dosya transferi yapmak, komut satırı işlemleri gerçekleştirmek ve diğer ağ servislerine güvenli erişim sağlamak için kullanılır. SSH, veri transferi sırasında şifreleme ve kimlik doğrulama mekanizmaları kullanarak ağ trafiğini güvenli hale getirir. Aynı zamanda, bir bilgisayar sistemine yetkisiz erişimi engellemek için de kullanılır. SSH, her türlü işletim sistemi için mevcuttur ve kullanıcılar genellikle, SSH istemci yazılımını kullanarak SSH ana bilgisayarına bağlanırlar.

Telnet Protokolü (TCP/UDP - 23)

Telnet: Bir ağ protokolüdür ve uzak bir bilgisayara erişim sağlamak için kullanılır. Bu protokol, TCP/IP üzerinde çalışır ve veri transferi sırasında standart ASCII karakter setini kullanır. Telnet, “Telecommunication Network” (Telekomünikasyon Ağı) kelimelerinin kısaltmasıdır. İki bilgisayar arasında bağlantı kurulmasını ve yazılım veya işletim sistemleri gibi kaynaklar üzerinde uzak oturum açılmasını sağlar. Telnet sorgusu, bir uzaktan bilgisayara bağlanmak ve dosya aktarmak için bir yöntem olarak kullanılabilir. Ancak, veri transferi TLS, FTP ve HTTP gibi daha güvenli protokollere tercih edilir. Telnet, veri iletimi sırasında şifreleme yapmadığı için, bağlantı sırasında iletilen verilerin kolayca anlaşılabilmesine neden olabilir. Bu yüzden, modern ağlarda Telnet yerine genellikle SSH (Secure Shell) gibi daha güvenli protokoller kullanılmaktadır.

SMTP Protokolü (TCP/UDP - 25)

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol - Basit Posta Aktarım Protokolü): E-posta iletimi için kullanılan bir ağ protokolüdür. Mail sunucuları tarafından kullanılır ve bir sunucudan diğerine e-postaların aktarılmasını sağlar. SMTP, posta mesajlarını taşır, ancak onları okumak veya görüntülemek için işlem yapmaz. SMTP, TCP/IP protokolü üzerinde çalışır ve bir istemci-sunucu modeline dayanır. SMTP, gönderenin e-posta adresi, alıcının e-posta adresi, e-postanın konusu ve içeriği gibi e-posta mesajının temel bileşenlerini içeren fonksiyonları sağlar. E-posta gönderme işlemi, e-posta istemcisi tarafından başlatılır ve SMTP sunucusuna iletilir. SMTP sunucusu, e-posta adresleri, DNS sorguları ve diğer ağ protokolleri aracılığıyla, alıcıya mesajın aktarılmasını sağlar. SMTP, e-posta gönderim işleminin istemci tarafında tamamlandığını, yani e-postanın SMTP sunucusuna başarıyla iletilip iletilmediğini kontrol etmez. Bu nedenle, göndermek istediğiniz e-postanın alıcı tarafında güvenli bir şekilde teslim edildiğinden emin olmak için, SMTP protokolü genellikle e-posta gönderiminde kullanılan diğer protokollerle birlikte (örneğin IMAP veya POP3) kullanılır.

DNS Protokolü (TCP/UDP - 53)

DNS (Domain Name System - Alan Adı Sistemi): İnternet üzerinde alan adı ve IP adresleri arasındaki çevirme işlemlerini gerçekleştirmek için kullanılan bir ağ protokolüdür. DNS, internet dünyasında alan adı sisteminin temel bileşenidir ve ağdaki tüm cihazların birbirlerine bağlanmasını sağlar. DNS protokolü, sorgulara yanıt vermek ve alan adlarını IP adreslerine çevirmek için DNS sunucuları tarafından çalıştırılır. DNS sunucuları, bireysel bilgisayarların ve diğer cihazların doğrudan erişemeyeceği dünya çapındaki geniş bir ağdaki alan adı bilgilerini tutarlar. DNS sunucuları genellikle belirli alan adlarının (örneğin “.com”, “.org” gibi) veya bölgesel alan adlarının (.tr, .us, .uk gibi) bilgilerini tutarlar. DNS, alan adlarını IP adreslerine çevirme işlemini hızlı ve etkili bir şekilde yapar ve böylece kullanıcıların internete erişimini kolaylaştırır. DNS çözümlemesi, internette gezinirken herhangi bir web sitesine erişmek istediğinizde veya bir e-posta göndermek veya almak istediğinizde, işlemi hızlandırmak ve yönlendirmeleri yapmak için arka planda sürekli olarak çalışır.

DHCP Protokolü (UDP - 67/68)

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol - Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü): Bir ağa bağlanan cihazlara otomatik olarak IP adresi, alt ağ maskesi, geçiş ağı, DNS sunucusu ve diğer ağ yapılandırması bilgileri atama işlemi için kullanılan bir ağ protokolüdür. DHCP, ağa bağlanan cihazların yapılandırma işlemlerini basitleştirir ve ağ yöneticilerinin IP adresi atama işlemlerini el ile yapmasına gerek kalmadan, ağa bağlanan her yeni cihaza otomatik olarak IP adresi atamasına olanak sağlar. DHCP, ağdaki istemci cihazlara, DHCP sunucusu tarafından sağlanan IP adresi, alt ağ maskesi, geçiş ağı, DNS sunucusu ve diğer ağ yapılandırma bilgileri sağlayarak açılış işlemi sırasında otomatik olarak yapılandırılmasını sağlar. Yapılandırma bilgileri genellikle IP adresi havuzları gibi, ağ yöneticileri tarafından DHCP sunucusu tarafından yapılandırılmıştır ve dinamik olarak güncellenir. DHCP protokolü, ayrıca iletkenlik testlerini gerçekleştirerek, hatalı yapılandırılmış IP adreslerinin tespit edilmesini ve çakışan IP adreslerinin önlenmesine olanak tanır. DHCP, ağa bağlanan her cihaza tek tek ayarlar atamak yerine otomatik bir yapılandırma süreci kullanarak, ağ yönetimine büyük ölçüde kolaylık sağlar.

HTTP Protokolü (TCP/UDP - 80)

HTTP (Hyper Text Transfer Protocol - Hiper Metin Aktarım Protokolü): Web tarayıcıları ve web sunucuları arasındaki iletişim için kullanılan bir ağ protokolüdür. HTTP, web sayfaları ve diğer çevrimiçi kaynakların gönderilmesini ve alınmasını sağlar. Bu protokol, internet dünyasında en yaygın kullanılan protokollerden biridir. HTTP protokolü, veri gönderimi için bir istemci-sunucu modeli kullanan bir protokoldür. Bir web istemcisi (örneğin, bir web tarayıcısı) bir HTTP isteği yapar ve bir web sunucusu bu isteği işleyerek bir yanıt döndürür. Çoğu web sayfası, istemci tarafından istenen kaynakları sunucu tarafından yanıt olarak gönderilir. Bu kaynaklar genellikle HTML, CSS, JavaScript, görüntüler ve diğer medya dosyalarıdır. HTTP protokolü, TCP / IP protokol yapısında çalışır ve birçok farklı HTTP sürümü bulunur. En yaygın olarak kullanılan HTTP sürümü, HTTP / 1.1’dir. HTTP / 1.1, kaynak verilerini istemek ve cevaplamak için veri kümesi formatlarını standartlaştırmıştır. HTTP / 2, daha hızlı veri aktarımı ve site yükleme süreleri sağlamak için çeşitli geliştirmeler içeren bir sonraki nesil HTTP protokolüdür.

Kerberos Protokolü (TCP/UDP - 88)

Kerberos: Ağ servislerine güvenli ve merkezi olmayan bir kimlik doğrulama yöntemi sağlayan bir ağ protokol ve yazılım paketidir. Kerberos, kullanıcıların kimlik doğrulama işlemi için şifreleri kullanmak yerine sunucular ve istemciler arasında birleşik anahtar tabanlı doğrulama (mutual authentication) kullanarak kimlik doğrulama sağlar. Bu sayede, ağda kullanıcıların şifrelerinin ifşa olmasını engelleyen daha güvenli bir kimlik doğrulama süreci sağlanmış olur. Kerberos protokolü, bir kimlik doğrulama istemi gönderen istemcilere, bir kimlik doğrulama sunucusu aracılığıyla anahtar bazlı doğrulama sağlar. Anahtar bağımsız olarak hesaplanır ve günlük olarak değiştirilir, böylece her sırada kullanılamaz. İstemciler ve sunucular, doğrulama anahtarına erişimi olan Güvenlik Hesapları (Security Accounts) kullanarak, birbirlerine kimlik doğrulama paketi ve anahtarları gönderirler. Kerberos protokolü, Windows Active Directory, Unix/Linux realm’ leri ve diğer sistemler gibi popüler kimlik yönetimi yöntemlerinin bir parçasıdır ve özellikle büyük kurumsal ağlar için yaygın olarak kullanılır. Kerberos, kullanıcıların ve sistemlerin saldırılara karşı daha korunaklı olmasına olanak tanır ve tek oturum açma (single sign-on) özelliği sağlayarak, birçok sisteme tek bir kimlik bilgisi ile erişilebilmesine olanak tanır.

POP3 Protokolü (TCP - 110)

POP3 (Post Office Protocol version 3 - Posta Ofisi Protokolü, 3. sürüm): E-postaları bir e-posta istemcisinden (örneğin, Microsoft Outlook veya Mozilla Thunderbird) bir e-posta sunucusuna indirmek ve yerel bir bilgisayarda depolamak için kullanılan bir internet protokolüdür. Bu protokol, IMAP (Internet Message Access Protocol) protokolüne alternatif olarak kullanılmaktadır. POP3 protokolü, e-posta istemcisine posta sunucusuna bağlanma, istemcideki e-posta kutusunu sunucudan indirme, e-postaların yerel depolamaya kaydedilmesi ve sunucudan silinmesi için komutlar sunar. E-postalar, sunucuda bir kasanın içinde biriktirilir ve istemci isteğiyle indirilebilir. POP3, sunucuda biriktirilen mesajları silmek için sunucudaki klasörlerle etkileşimde bulunur, ancak silinmiş e-postalar aslında sunucudan kaldırılmaz, yalnızca işaretlenir ve daha sonra görüntülenmeyeceği şekilde korunur. Birçok POP3 istemcisi, kullanıcının belirli e-postaları sunucuda bırakmasına olanak tanıyan bir seçenek sunar, böylece e-postalar sadece bir kez yerel olarak alınır ve ardından sunucuda saklanmaya devam eder. POP3’ün en büyük dezavantajı, e-postaların farklı cihazlar arasında senkronize edilmesinin zor olmasıdır. Örneğin, bir e-posta istemcisi tarafından sunucudan indirilen bir e-posta, aynı e-posta başka bir cihazda görüntülemek için tekrar sunucuya gitmeli veya e-postanın bir yedeğini saklamalısınız.

NETBIOS Protokolü (TCP/UDP - 137/138/139)

NETBIOS (Network Basic Input / Output System): IBM tarafından geliştirilen bir ağ protokolüdür ve daha sonra Microsoft tarafından geliştirilerek yayınlanmıştır. Bu protokol, yerel alan ağındaki (LAN) bilgisayarlar arasındaki iletişimi yönetir. NETBIOS, bilgisayarların birbirleri ile iletişim kurabilmesi için belirli bir adlandırma sistemine ihtiyaç duyar. Bu adlandırma sistemi, her bir bilgisayarın bir ismi olması ve başka bir bilgisayarla iletişime geçmek istediğinde kullanması gereken bir adresi olması gerektiği anlamına gelir. NETBIOS adı, yerel ağ üzerindeki her bir bilgisayarın diğer bilgisayarlarla iletişim kurabilmesi için bir adres ve isim sağlar. NETBIOS protokolü, özellikle Microsoft Windows işletim sistemleri arasındaki dosya ve yazıcı paylaşımı ve Diğer İstemcilerin Ağı (WINS) gibi diğer birçok uygulama için kullanılır. Ayrıca NETBIOS, üzerinde çalıştığı yerel ağdan diğer ağlara erişmek için geçiş protokolleri (gateway) veya yönlendiriciler kullanarak yönlendirme yapabilir. NETBIOS genellikle TCP / IP protokolü ile kullanılır, ancak diğer ağ protokollerinde de desteklenir.

IMAP Protokolü (TCP/UDP - 140)

IMAP (Internet Message Access Protocol - İnternet Mesaj Erişim Protokolü): E-posta istemcileri (örneğin, Microsoft Outlook veya Mozilla Thunderbird) ile bir e-posta sunucusu arasında e-posta kutuları ve e-postaları senkronize etmek için kullanılan bir internet protokolüdür. IMAP, e-posta sunucusunda saklanan e-postalara gerçek zamanlı olarak erişme imkanı sağlar. Bu protokol, e-postaların sunucuda kalmasına izin verir ve yalnızca ihtiyaç duyulduğunda istemci tarafından indirilir. Bu nedenle, farklı cihazlar arasında e-postaların senkronize edilmesi daha kolaydır. IMAP protokolü, e-postaları sunucuda belirli klasörlere kaydetme, mevcut klasörleri görüntüleme, klasörler arasında e-posta taşıma, e-posta arama ve filtreleme gibi bir dizi özellik sunar. IMAP ayrıca, bir e-posta klâsöründe birden fazla kullanıcına erişim izni veren bir dizi izin düzeyi sunar. Örneğin, bir takım birden fazla kullanıcının bir e-posta kutusuna erişebilmesi gerektiğinde, IMAP protokolü, her kullanıcının aynı zamanda e-postaları yönetebilmesini sağlar. IMAP, e-postalara daha yüksek düzeyde erişim sağlar ve e-postaların yönetimi için daha fazla seçenek sunar. Ancak, e-postaları sunucuda tutmak, depolama alanı ve bant genişliği gerektirir. Ayrıca, IMAP protokolünü kullanan e-posta istemcilerinin, tıpkı POP3 gibi, e-postaların offline olarak görüntülenebilmesini mümkün kılan bir “çevrimdışı” modu olsa da, bu modun kullanımı daha karmaşık hale gelebilir.

SNMP Protokolü (TCP/UDP - 161)

SNMP (Simple Network Management Protocol - Basit Ağ Yönetim Protokolü): Ağ yönetimi için tasarlanan bir Internet protokolüdür. Ağ cihazlarının (örneğin, router, switch, yazıcılar, sunucular vb.) durumlarını izlemek, yönetmek ve raporlamak için kullanılır. SNMP, TCP / IP üzerinde çalışır ve ağ üzerindeki cihazların birbirleriyle ve ağ yönetimi uygulamalarıyla iletişim kurmasına izin verir. SNMP protokolü, ağ cihazlarını işletmek için gereken bilgileri toplayan yönetim istasyonlarına (Network Management Stations - NMS) bilgi sağlar. SNMP ayrıca ağ cihazlarını uzaktan yönetmek, hata ayıklama yapmak ve sorunları tespit etmek için kullanılır. Her ağ cihazı, SNMP yönetim bilgilerini saklayan bir yönetim bilgi tabanı (Management Information Base - MIB) içerir. SNMP, veri toplama, cihazların yönetimi ve ağ performansı izleme gibi bir dizi farklı kullanım senaryosuna uygun olarak tasarlanmıştır. SNMP yönetim istasyonları, ağ cihazlarını gerektiği gibi yönetmeye, yapılandırmaya ve izlemeye yardımcı olan arayüzler sağlayabilir. SNMP, SNMP protokol kullanan cihazların durumunu izlemek ve yönetmek için birçok üçüncü taraf uygulaması değerlendirmek mümkündür. Ayrıca, çeşitli ağ yönetim araçları, SNMP’ yi cihazlarla ve ağlarla etkileşim kurmak için kullanabilir.

HTTPS Protokolü (TCP/UDP - 443)

HTTPS (Hyper Text Transfer Protocol Secure - Güvenli Hyper Metin Transfer Protokolü): İnternet’te kullanılan bir protokoldür. HTTP protokolünün güvenli bir şekilde kullanımını sağlar. Güvenli bir internet trafiği sağlamak için kullanılan bir iletişim protokolüdür. HTTPS, HTTP protokolünün üzerine SSL veya TLS gibi güvenlik katmanları ekleyerek güvenliğini sağlar. Bu güvenlik katmanları, sunucu ve istemci arasındaki iletişimi şifreler ve iletilerin bütünlüğünü sağlar. Bu nedenle, kişisel bilgiler, finansal bilgiler ve diğer özel bilgi türleri gibi hassas verilerin, kredi kartı bilgileri gibi özel bilgilerin güvenli bir şekilde gönderilmesini sağlar. HTTPS, web sayfalarının güvenilir olup olmadığını belirlemek için bir sertifika sağlayıcı (Certificate Authority - CA) tarafından verilen bir SSL sertifikası kullanır. Web siteleri, SSL sertifikası ile şifreleme iletimini doğrulandığında, kullanıcılara güvenli bir iletişim sunar. HTTPS, özellikle bankacılık, perakende ve diğer çevrimiçi faaliyetler gibi hassas verilerin işlendiği alanlarda güvenlik için gereklidir. Şirketler, kullanıcıların güvenliğini sağlamak için HTTPS kullanarak web sitelerini koruyabilir ve kullanıcılarına güvenli bir çevrimiçi deneyim sunabilir.

SMB Protokolü (TCP/UDP - 445)

SMB (Server Message Block): Microsoft’un ağına erişim sağlamak için kullanılan bir ağ protokolüdür. Bu protokol, ağdaki farklı cihazlar arasında dosya, yazıcı ve diğer kaynakların paylaşılmasına olanak tanır. SMB ile, bir kullanıcı dosya veya yazdırma işlemleri yapmak istediğinde, diğer cihazlar SMB protokolü ile erişebilir ve kaynakları kullanmak için doğru kimlik bilgileri girilmek zorundadır. SMB protokolü, ağdaki cihazlar arasında etkileşimi kolaylaştırır ve Windows ve diğer işletim sistemleri tarafından kullanılır. Dosya paylaşımı için kurumsal ortamlarda ve ev kullanıcıları arasında popüler bir teknolojidir. Ancak, SMB protokolünün eski sürümleri güvenlik açıkları taşıyabilir ve kötü amaçlı kişiler tarafından kullanılabilir. Bu nedenle, sıklıkla güvenlik yamaları ve güncellemeleri yayımlanır, ayrıca SMB yerine daha güvenli alternatifler kullanılması önerilir.

SYSLOG Protokolü (UDP - 514)

Syslog: Bir ağ cihazındaki olay ve teşhis verilerini toplamak, depolamak ve yönetmek için kullanılan bir standart ağ protokolüdür. Bu protokol, ağdaki herhangi bir cihazın sistem olaylarını ve durum bilgilerini merkezi bir konumda toplamasını sağlar. Syslog protokolü özellikle sistem yönetiminde kullanılır ve ağda birçok farklı cihaz tarafından desteklenir. Bunlar arasında yönlendiriciler, anahtarlar, sunucular, yazıcılar, firewall’lar ve diğer birçok ağ cihazı yer alır. Syslog mesajlarının formatı, bir “tarih/saat” alanı, bir “cihaz adı” alanı ve “mesaj metni” alanı içerir. Bu mesajlar, syslog sunucusuna veya merkezi bir yönetim sistemine iletilir. Syslog sunucusu daha sonra bu olayları depolar ve bu olayları izlemesi gereken sistem yöneticileri veya uygulamalar tarafından kullanılması için mevcut hale getirir. Syslog protokolü, ağdaki cihazların izlenmesi ve sorunların teşhis edilmesi için önemli bir araçtır. Ayrıca, bir sistem ve ağ güvenliği aracı olarak kullanılabilecek olay günlüğü yaratmak için de kullanılabilir.

RIP Protokolü (UDP - 520)

RIP (Routing Information Protocol): IP ağlarındaki yönlendirme kararlarını yönetmek için kullanılan bir IGP (Interior Gateway Protocol) protokolüdür. Hızlı ve basit bir yönlendirme protokolüdür ve genellikle daha küçük ağlarda kullanılır. RIP, yönlendiricilerin diğer yönlendiricilerle ağ hakkındaki bilgileri paylaşmasını sağlar. Her yönlendirici kendi yönlendirme tablosunu güncellemek için başka yönlendiricilerden alınan bilgileri kullanır. Yönlendiriciler, bir hedefe ulaşmak için en az ne kadar işlem yapılacağına dair bir metrik değerini de hesaba katarak bu kararı verir. RIP, ana bilgisayar tabanlı ağlar gibi küçük veya orta ölçekli ağlar için popülerdir. Ancak, büyük ağlarda performans sorunlarına neden olabilir ve tam olarak ölçeklenebilir değildir. RIP ayrıca tek yönlü ve otomatik olarak veri aktarma işlemini gerçekleştirdiği için, kötü niyetli bir saldırgan tarafından hakimiyet altına alınabilir ve zararlı amaçlar için kullanılabilir. Sonuç olarak, RIP, basit yapılarından dolayı özellikle küçük ağlar için kullanışlı bir yönlendirme protokolüdür. Ancak, daha büyük ölçekli ağlarda kullanılmaktan ziyade, daha yeni ve gelişmiş bir yönlendirme protokolü olan OSPF (Open Shortest Path First) veya BGP (Border Gateway Protocol) tercih edilir.

TFTP Protokolü (UDP - 69)

TFTP (Trivial File Transfer Protocol) basit bir dosya aktarım protokolüdür. Bu protokol, şebekeler arasında veya cihazlar arasında gerekli dosyaların (örneğin, yönlendirici konfigürasyon dosyaları) hızlı bir şekilde aktarılmasını sağlar. TFTP, UDP (User Datagram Protocol) tabanlıdır ve veri transferi için sabit bir port numarası kullanır (69). Simple Network Management Protocol (SNMP) veya Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) gibi diğer ağ protokollerinde sıklıkla kullanılmaktadır.

NTP (UDP - 123)

NTP (Network Time Protocol) ağ saat senkronizasyonu için kullanılan bir protokoldür. NTP, Internet üzerinden zamanı senkronize etmek için de kullanılan çeşitli saat kaynaklarına (sunucularına) erişen bir bilgisayar ağı protokolüdür. NTP, iletim hatası toleransı yüksek, tarih ve saat bilgilerini düzgün bir şekilde senkronize edebilen bir protokoldür. Ağdaki tüm cihazlar, NTP sunucuya bilgi gönderebilir ve tarih ve saat bilgilerini güncelleyebilir. Böylece, her bir cihaz ağda aynı doğru zamana sahip olur ve iletişimde kullanılan tarih ve saat bilgileri doğru ve güvenilirdir.

Rlogin Protokolü (TCP - 513)

Rlogin (remote login) uzak bir bilgisayara (ana bilgisayar sistemine) erişmek için kullanılan bir ağ protokolüdür. Bu protokol, sunucuya doğrudan bir oturum açar ve kullanıcının yerel bir cihazdan uzakta olsalar bile uzak bilgisayar üzerinde işlemler yapmasını mümkün kılar. Rlogin ayrıca, kullanıcıların bir başka sunucuya geçiş yapmak için kimlik doğrulama bilgilerini yeniden girmelerine gerek kalmadan diğer sunuculara erişmelerine de izin verir. Bununla birlikte, Rlogin güvenli olmayan bir protokoldür; şifreler açık bir şekilde iletildiği ve veriler şifrelenmediği için kötü niyetli saldırganların erişim sağlamak için kolay bir yol sunar. Bu nedenle, çalışan neredeyse tüm modern işletim sistemleri Rlogin yerine daha güvenli alternatifler önerirler, örneğin Secure Shell (SSH).

LDAP (TCP/UDP - 389)

LDAP (Lightweight Directory Access Protocol): TCP/IP ağlarının dizin hizmetleri (directory services) için kullanılan bir protokoldür. LDAP, ana dizin sunucusunda, kullanıcıların ve diğer verilerin yer aldığı bir bilgi dizinine erişmek için kullanılır. Protokol, birçok farklı yöntemde veri alışverişi yapabilir ve etkili bir şekilde kullanıcıların doğru kişileri ve bilgiyi bulmasına yardımcı olur. LDAP temel olarak, veri saklama ve erişim sistemlerindeki hiyerarşik dizin yapısı için tasarlanmış bir protokoldür. Veriler her zaman “nodelar” olarak adlandırılan bir düzenlenmiş ağaçta düzenlenir. Bu sunucular arasındaki iletişim, LDAP istemci yazılımı ve LDAP sunucu yazılımı arasında gerçekleşen bir dizi belirli mesajlaşma türü kullanılarak yapılır. Örneğin, bir istemci sunucudan bir kullanıcının e-posta adresini arayabilir ve sunucu da bu bilgiyi döndürebilir. LDAP hem bireysel hem de kurumsal kullanıcılar için özellikle faydalı bir protokoldür.

MYSQL --> TCP 3306

SQL Server --> TCP 1433

SQL Server Browser service --> UDP 1434